De vliedende hollander

Het donker van de kist

Doet mijn ogen bloeden

Het bloed uit mijn ogen

Vloeit in de kieren

Als zand

Wonderkind als ik was

Word ik vaak aangetrokken

Door zulke zee

O in mijn paginas vrijverklaarde

Deinende oceanen, onbegrensd als een geest

En de rode, engimatische gloed

Van brandende boeken en woekerend eureka

Gadegeslagen door de geschiedenis

Die niet kleeft maar kapseist

Mijn Heer, ik was een boek aan het schrijven

Niet in mijn moedertaal

Het was een kleine droom van een gouden wereld

Nu ligt mijn postuur gebroken

Heer, zend snel uw zon

Veras alles

Laat mijn botten als rijksdaalders

bleek klingelen