Mijn traditie is een traditie van verraders, zet ze voort.

Leonard Nolens schreef ooit dat hij geboren is in belgie maar belgie nooit in hem. 

Dit was natuurlijk een leugen. 

Belgie is de driehartige lintworm die we allen dragen. 

Ons allen aanvreet.

Tussen leven en dood 

Is de koorddans tussen de ene en de andere geschiedenis

Zo eenvoudig is het
Er is een poezie van het leven
Er is een poezie van de dood
De keuze is aan jullie
Beslis, voor men het in jouw plaats doet
Weet dat nog onze ouders hebben geleefd
Onder de dreiging van een fascistisch spook. Moord op Lumumba. Moord op Cools.
Ik leerde dit oa de dag dat ik besefte dat de belgische staat de handen van mijn moeder met chemisch kuisproduct heeft kapotgemaakt
De dag dat ik hoorde dat Koen zich had opgehangen
De dag dat de universiteit zei dat mijn gebroken klinkers beschamend waren
De dag dat ik hoorde dat Tijs door de rilatine schizofreen was geworden
De dag dat Serge Hugo belde vanuit de gevangenis en zei dat het wel chille gasten waren daar, dat het eten beter was dan bij moeke
De dag dat ik in een Brusselse zolderkamer ruziede met eurocraten over hun walgelijke liberalisme
Kijk, Ik ben de kwaadste niet
Maar ben wel kwaad