vind iedereen terug, opnieuw

 

Naïeve wereld, composthoop van betekenis

nu met slopende ontbotting iets als de lente begint

zeg ik jullie 1 ding:

de weg naar Alexandrië zal ik niet vinden

het spoornet stikt van de afgeschafte treinen

hou als je wil, mijn endorfines voor de gek

maar hier zal ik blijven, gelukkig

tussen ruïnes van bordkarton

in een stad met zeven brouwerijen, met zeven plagen

in een stad zonder pornocinema, maar met opera's te veel

waar mijn dagboeken zijn aangevreten door het zwavelzuur van de tijd

waar ik hamer en dildo offer aan de honden van de avond en joel

aan wat heeft een dichter nood om te herbeginnen? drie eenvoudige dingen

vrienden, het geweld van minstens drie landsgeschiedenissen

en een maandag in de zon